Położony jest na pograniczu województw: kujawsko-pomorskiego i warmińsko-mazurskiego, na terenie czterech gmin: Biskupiec Pomorski, Jabłonowo Pomorskie, Kurzętnik i Zbiczno. Powierzchnia Parku wynosi 13 674 ha. Obejmuje centralną, najbardziej atrakcyjną przyrodniczo i krajobrazowo część Pojezierza Brodnickiego.
Polodowcowa rzeźba obszaru Parku charakteryzuje się dużym zróżnicowaniem. Dominują pagórkowate obszary wysoczyzny morenowej oraz bardziej płaskie, pokryte lasami powierzchnie sandrowe. Rozcięte są one głębokimi rynnami polodowcowymi, wśród których swą wielką malowniczością wyróżniają się rynny Strugi Brodnickiej i Skarlanki, łączące ciągi jezior. Osobliwością morfologiczną tego obszaru są pagórki oraz wzgórza kemowe, występujące w otoczeniu jeziora Sumówko. Na obszarze Brodnickiego Parku Krajobrazowego znajduje się 58 jezior, a do największych należą: Wielkie Partęczyny (324 ha), Sosno (198 ha), Łąkorek (162 ha), Głowińskie (131 ha), Zbiczno (128 ha) i Ciche (110 ha).W większości są to jeziora rynnowe o wydłużonym kształcie. Wody powierzchniowe parku należą do najczystszych w województwie.
Flora parku charakteryzuje się dużą różnorodnością i bogactwem gatunków. Niektóre z nich można dziś spotkać już tylko w niewielu ekosystemach. Wiele z nich podlega ochronie całkowitej lub częściowej, a zachowały się także gatunki reliktowe. Bogata jest tez fauna. Wśród ptaków do osobliwości zaliczyć należy m.in. orlika krzykliwego, bociana czarnego, perkoza dwuczubwego (godło parku) i żurawia. Zaobserwować tutaj można także orła bielika. Na wodach jezior licznie występują łabędzie, krzyżówki i perkozy. Jeśli zdarzy się nam dostrzec dziwny kopiec na wodzie, możemy z dużym prawdopodobieństwem stwierdzić, że chodzi o bobrzy domek. Tutaj bowiem można go jeszcze spotkać – gryzonia budującego skomplikowane tamy, noszącego kosztowne futro i należącego do ginących gatunków zwierząt. Ich ślady żerowania znajdują się głównie nad rzeką Skarlanką w Grzmięcy i nad jeziorem Wielkie Partęczyny. O wysokiej randze przyrodniczej obszaru świadczy fakt utworzenia tu siedmiu rezerwatów przyrody. Spokój tu panujący działa nader kojąco na nerwy i zapewnia prawdziwy odpoczynek. Dorodne lasy liściaste (głównie grądowe) chronią rezerwaty leśne „Mieliwo” i „Retno”, zaś naturalne torfowiska przejściowe z interesującą florą rezerwaty torfowiskowe: „Okonek”, „Stręszek”, „Żurawie Bagno”. Rezerwaty florystyczne zabezpieczają środowiska roślin: „Wyspa na jeziorze Wielkie Partęczyny” – obuwika pospolitego, a „Bachotek” – kłoci wiechowatej.
Na terenie Parku znajduje się kilkadziesiąt pomników przyrody, głównie drzew. Wśród nich wyróżnia się aleja lipowo-klonowa koło leśniczówki Rytebłota nad jeziorem Zbiczno.
Autor: Henryk Miłoszewski Prezes PTTK Oddziału Miejskiego w Toruniu.